Monya heb ik jaren geleden voor het eerst ontmoet op ’t Balingehof, dat zij toen samen met haar ex-man runde. Ik heb haar les zien geven en wat mij het meest opviel was de rust. Monya is heel duidelijk, maar zonder het geschreeuw en de drukdoenerij die daar vaak bijhoort. En met die rust zie je iedere ruiter en ieder paard beter worden.
Toen ik vorig jaar een paard met een verleden kocht, wist ik meteen dat Monya degene was die ik nodig had. Zoals ik het tegen haar gezegd heb: “Mijn lijstje met mensen die ik mijn paard zou toevertrouwen is erg kort en jij staat met stip bovenaan.” En zo ontmoette ik Monya na jaren opnieuw. En maak ik haar nu heel intensief mee. Mijn waardering voor haar is daarmee alleen maar gegroeid. Niet alleen werd bevestigd wat ik al wist, dat Monya ongelofelijk goed is met paarden. Het is prachtig te zien hoe ze zoekt naar een ingang om te kunnen communiceren met mijn niet bepaald makkelijke paard. En die ook vindt.
Maar ik zag nu ook hoe goed Monya is met mensen. Hoe ze niet oordeelt zoals bijna iedereen doet, maar juist begripvol is over de vorige eigenaar van mijn paard. Hoe ze feilloos weet in te schatten waar mijn eigen sterktes en zwaktes liggen. En hoe ze mij dus kan helpen zodat ik weer mijn paard kan helpen. Maar wat ik misschien wel het mooiste vind aan Monya is haar nuance en flexibiliteit. Ze heeft een plan, maar als het plan niet werkt, wijkt ze ervan af. Om op een andere manier toch haar doel te bereiken. Bij haar zijn regels er niet omdat dat nou eenmaal zo hoort of moet, regels zijn er omdat ze nut hebben en omdat ze werken. En dat is een verademing.