Ik kan het mijn lesklanten niet vaak genoeg meegeven: luister naar je gevoel! Zowel positieve als negatieve gevoelens zijn er om waar te nemen. Om te beleven. Ga er niet zomaar aan voorbij en vertrouw op jezelf.
Natuurlijk is het goed om jezelf te informeren en je licht op te steken bij experts. Door je gevoel aan kennis te koppelen ontwikkel je je eigen kunnen. Maar soms maken experts je ook in de war. Als je teveel experts raadpleegt, of juist te weinig. Als je blind af gaat op wat 1 persoon zegt en je je onderbuikgevoel negeert.
Ik heb zo vaak gehoord dat men “het eigenlijk wel wist, of dacht, of voelde”, maar dat ze niet op zichzelf vertrouwden, want ze waren geen “expert”.
Maar een expert word je door je eigen pad te volgen. Jezelf te informeren. En stukjes van deze informatie passen bij jou, en sommige stukjes niet. Je vult je eigen rugzak. Er zijn meerdere wegen naar Rome, en die weg van jou is goed genoeg!
Dagelijks coach ik ruiters die angstig zijn geworden, zelfvertrouwen zijn verloren of zichzelf van alles kwalijk nemen.
Waardoor is dit ontstaan?
- Door situaties waarin anderen aangaven dat je vooral toch op MOET stappen en je er uiteindelijk naast ligt.
- OF dat anderen vonden dat je niet zo pietluttig moest zijn over je zadel: “je paard kan wel tegen een stootje”. En ineens tob je met een gedrags- of fysiek probleem dat zich jarenlang voortsleept.
- OF dat je paard je in de maling neemt en je je paard maar even “er doorheen” moet rijden. Maanden later blijkt ie arthrose in de nekwervels te hebben.
- OF je instructeur zegt dat je je niet zo soft moet opstellen en dat je het nooit zult leren, en je meet jezelf een rijstijl aan die je eigenlijk niet past.
Zo kan ik heel veel voorbeelden opnoemen die ik de afgelopen 25 jaar heb gezien of gehoord.
Een weg is nooit foutloos. Ik heb voor het opvoeden van mijn kinderen ook geen handboek gekregen… zo is het met paarden ook. Trial en error. Maar blijf trouw aan jezelf. Vertrouw op jezelf. Op je instinct, op je intenties, op je vermogen tot leren. Want dat is het. Paardrijden is een leven lang leren, een leven lang geconfronteerd worden met je eigen incompetenties.
En is dat erg? Dat IS paardrijden, geniet ervan!
Eens waren we allemaal een beginner, ook ik. En ik werk ook niet foutloos. Maar ik leer dagelijks, soms met vallen en opstaan. Wie ik ben, wat ik voel, wat ik wil en hoe ik in het leven wil staan.
Leer. Informeer. Reflecteer. En wees kritisch.
Dan ontwikkel jij je ook tot een kundige paardentrainer die elke dag van een harmonieuze relatie met je paard geniet!
Hieronder zie je de video van Liza, die na een val en een gebroken rug een enorme transformatie doormaakte en is gaan rijden op haar gevoel.
Monya