Bijna elke ruiter of instructeur gebruikt wel eens een metafoor tijdens het rijden of de les.
De definitie van een metafoor vanuit Wikipedia is: een metafoor (van Lat. metaphora: overdracht) is een vorm van beeldspraak, waarbij er sprake is van een impliciete (onuitgesproken) vergelijking. Metaforen ontstaan uit de mentale (cognitieve) behoefte nieuwe inzichten te benoemen vanuit een overeenkomst met het reeds bekende.
Ik gebruik ze in mijn lessen om een plaatje in het hoofd van een ruiter te creëeren. Dit plaatje geeft een bepaald beeld plus gevoel weer. En ondanks dat het plaatje volledig afwijkt van de technische uitvoering krijgt een ruiter wel een idee van hoe iets voelt of hoort te voelen.
Ik vind het een uitdaging om ruiters die veel denken en met hun gedachten bezig zijn (hoe moet dit, hoe moet dat?), terug te halen naar hun gevoel. Naar hun adem, zitbeenknobbels, voeten, teugelvoering, schouders en buik. Want contact met je lichaam is essentieel om contact te krijgen met je paard. Jouw paard heeft namelijk steun nodig. Niet steun in de letterlijke zin van het woord, maar mentale steun. Want dat paard heeft geen idee waarom hij al die rondjes en oefeningen in de rijbak moet doen. Daarvoor heeft hij jou nodig, als ruiter, vriendelijke ruiter, geduldige ruiter, bekwame ruiter, aan-zichzelf-werkende-ruit
Maar nu even terug naar metaforen. Veel-in-het-hoofd-bezig-de
Ken je die al van de tube mayonaise? Zodra een paard lekker op het achterbeen loopt, in een schoftlift en er licht aanleuning is? Je draait het dopje van de tube mayonaise open, je geeft been op de singel en het paard danst voor je uit. De mayonaise komt er aan de voorkant uit. Zo moet het voelen.
En die van het kuikentje in je handen? De teugelvoering is zacht maar toch stevig genoeg. Voel zijn zachte veertjes en dat lieve koppie! Dat kuikentje moet blijven leven!
Of de spons tussen het zadel en je benen? Drijven is een kwestie van een beetje water uit de spons “knijpen” en datzelfde water weer terug laten stromen. Een continu geheel. Nooit al het water eruit, nooit teveel water er in.
Of de spiraal: je benen vanaf je heupen tot de beugels vormen een springveer (spiraal), waarbij de spanning tussen voet en heup continu hetzelfde blijft (mooie oefening hiervoor is de verlichte zit. Neem gewoon weer eens mee in je training. Kijk effe rond of er niemand kijkt…soms ziet het er namelijk een beetje vreemd uit 
😉 ). Regelmatig de verlichte zit oefenen is niet alleen goed om je benen op lengte te leren houden, het traint ook je core stability, erg goed voor je balans!
Het grote voordeel van rare metaforen is dat ze niet alleen een beeld weergeven. De meeste ruiters gaan er ook van glimlachen. En dat is nog belangrijker.
Weg met die onzekerheid. Binnen jouw grenzen gewoon heerlijk een kuikentje kietelen, of een tube mayonaise uitknijpen 😉.
Liefs,
Monya
Ps. Heb jij nog leuke metaforen voor mij?