Mijn zoon kwam vanochtend naast me op bed zitten. “In 2017 gaat er veel veranderen hè mama?”.
Ik vraag me af waar hij dat soort gedachten op doet. Nog altijd denk ik dat dingen aan kinderen voorbij gaan. Klaarblijkelijk zou ik na al die jaren toch beter moeten weten… 
😉
Mijn zoon is nu eenmaal een denker, een filosoof in de dop, een kind dat verbanden ziet en nadenkt over zaken waarover hij helemaal niet na zou moeten denken. Hij zou gewoon een balletje moeten trappen.
Mijn dochter weet ook dat er wat gaande is. Zij kan heerlijk haar schouders ophalen. Leeft volledig in het nu. Wat een gave!
Tegenpolen.
En ja, in 2017 gaat er veel veranderen.
Zoveel, dat ik het niet goed kan overzien. De laatste weken heb ik weinig in mijn dagboek geschreven. Ken je dat? Dat je overloopt en er niets uit je handen komt? Dat je hoofd tolt en je er geen orde in krijgt? Dat iets je bezig houdt en je niet weet waar je moet beginnen?
Maar dat HET plan voor je ligt? HET plan waar ik 4 jaar over moest doen, dingen uitproberen, opzetten en weer afbreken. HET plan dat op een ochtend na het wakker worden ineens helder werd.
HET plan dat ik aan wat mensen heb voorgelegd. HET plan dat zelfs een investeerder goed lijkt. HET plan dat me past als een jas.
En me gelijk ook lam slaat. Want het gaat veel van me vragen. En soms lijkt het veiliger om te blijven waar je bent.
Ken je dat?
Maar 2017 wordt wel HET jaar van HET plan. Ik ben vastbesloten.
Stap 1 is vorige week genomen. Nu vele knopen doorhakken, doelen stellen, en strategie bepalen. En geduld hebben (ja, ja mijn sterkste kant…..). 😉
Het is net paardrijden. Een piaffe is een mooi doel. Maar de weg ernaar toe gaat stapje voor stapje. Een kwestie van volharden, uitproberen, bijschaven en vooral doorgaan. Dat paard daagt ons uit kritisch naar onszelf te kijken. Dat paard houdt ons de spiegel voor die we nodig hebben om te groeien.
Waarom rij jij eigenlijk paard? Heb je je dat wel eens ECHT afgevraagd? 
🙂
Laten we eerlijk zijn. Als dammen net zo moeilijk was en net zoveel zou vergen als paardrijden, dan waren we er toch gauw klaar mee? 😉
Afijn, HET plan gaat voorzien in wat meer GELUK. Voor jou en voor mij. Voor elk paard. Voor iedereen die een paard heeft. Er is voor iedereen wat wils en er is meer dan genoeg.
Voor nu ben ik dankbaar voor 2016. Voor iedereen die mij en mijn kids steunt. Voor alle lieve berichtjes en woorden. Voor de duwtjes in de rug. Voor de lieve klanten die ik mag begeleiden. Voor mijn gezondheid die even ter discussie stond.
Voor nu wens ik jullie een fijne oudjaarsavond toe. En een KNALLEND begin!
Mijn allerbeste wensen voor 2017!
Lieve groet,
Monya