Soms krijg ik via email vragen om advies. Vaak zijn er voor mij redenen om er niet op in te gaan. Ik kan namelijk op papier niet goed uitleggen hoe iets hoort te voelen, hoe je echt luistert of hoe je doseert. Paarden trainen vergt een grote mate aan “FEEL”. En feel is lastig uit te leggen.
Feel komt met ervaring, met doen, met missersmaken en met jezelf vergeven. Feel is werkelijk in je hele systeem aanvoelen wat een paard nodig heeft. Op een bepaald moment, in een bepaalde omgeving, bij een bepaalde actie. Daar is geen standaard voor. Feel zit in jou. Het is je instinct, je kern, je wezen. Het zit in je lichaam, in je spieren, je ademhaling, je buik.
Feel is iets wat je kunt leren. Hoe meer je met paarden in aanraking komt hoe sneller dat gaat. Feel raakt verfijnd naarmate de jaren vorderen. Je gaat de paarden onbewust “lezen”, je “luistert” daarbij naar jezelf en voilá, FEEL is geboren. 
🙂
Vandaag ben ik afgeweken van mijn eigen stelregel. De pony in kwestie heeft een deadline gekregen en een collega bekommerd zich belangeloos om hem:
“Op dit moment heb ik te maken met een E-pony die sinds een kleine 3 weken nieuw is op de manege. Hij spant enorm aan met opstijgen en raakt regelmatig in paniek en wil of gaat dan rennen. De pony is erg mensgericht en stelt zich open voor contact. Lichamelijk lijkt hij redelijk los en flexibel te zijn in zijn rug (collega is paardenfysio) en hij loopt niet kreupel.”
“Omdat ik me het lot van de pony aantrek wil ik me zo goed mogelijk voorbereiden. Mijn benadering zal desensibilisatie worden in combinatie met positieve bekrachtiging. Heb je misschien aanvullende belangrijke tips voor me om hem te kunnen helpen?”
En dan komt de leraar in me naar boven ;-):
Desensibiliseren is een goed uitgangspunt mits je je richt op werkelijk begrip en opslag van het geleerde. Bij teveel prikkels, te weinig prikkels of een onjuiste timing krijg je soms de rust die je wenst, maar wordt dat ingegeven door afsluiting van het brein.
Een paard leert het beste in ontspanning. Dus mijn advies is om vooraf grondwerk met de pony te doen en je eigen focus te verleggen van probleem naar mogelijkheden:
1. Stretchen: hoofd laag, hoofd links en rechts naar flanken, hoofd tussen voorbenen. Gericht op fysiek comfort.
2. Werken aan de hand: Buitenhand aan bit/kaptoom, binnenhand aan schouder. Tempowisselingen, hoofd laag, lichte buigingen op cirkels, schouderbinnen, schouderbuiten, achterwaarts. Gericht op synchronisatie.
3. Volgen: naast je mee laten lopen, stoppen, draaien, achterwaarts. Gericht op aandacht.
4 .Eventueel clickertraining of lichte vrijheidsdressuur. Gericht op leren te leren.
Het is aan te raden pas bij volledige ontspanning te starten met desensibiliseren. Korte sessies, waarbij afwisselend het initiatief bij de begeleider en/of de pony mag blijven:
1. Het “opdringen” van prikkels in fases.
2. Geef de pony de tijd om zelf dingen aan te raken of te bekijken.
3. Geef de pony tussendoor altijd korte/langere rustfases.
Het allerbelangrijkste in desensibiliseren is dat het nooit persoonlijk mag zijn. De wijze waarop een prikkel wordt aangeboden is doorslaggevend voor succes. Hiervoor zijn vele strategieën die een blog op zich vergen.
FEEL is er voor alle paardenmensen.Ik zie bij zoveel lesklanten dat ze alles in huis hebben om feel toe te passen. En dat soms ook al onbewust doen. Er zit namelijk altijd meer in jezelf dan dat je vermoed!
Feel jezelf en je feelt het paard 
😉.
Lieve groet,
Monya