De ui
Gisteren zei een klant het nog. “Ik heb nog veel laagjes van deze ui te pellen”. En ze had het over haar paard 
😉.
Ik ging gelijk een papiertje halen. Want dat laagjes pellen en de ui als metafoor, ja dat is een zinnetje dat ik al jaren gebruik. Dus opgeschreven: ui = dagboek.
Het paard van de les van gisteren is een paard met een jarenlange geschiedenis. Een geschiedenis aan fysieke en mentale problemen. Elk probleem vormt een laag. Een laag over tevredenheid, zekerheid, kracht, plezier, levenslust, nieuwsgierigheid heen. Een laag over dat jonge, levendige paard dat ze ooit was.
Een paard is namelijk een meester in adaptatie.
Ken je de definitie van adaptatie?
Adaptatie: een continu proces van aanpassing aan de omgeving. Dit geeft namelijk de beste overlevingskansen volgens Darwin.
Een paard met fysieke en mentale problemen zal meer en meer primaire levensbehoeften vanuit de evolutie als leidraad nemen. Voeding, voortplanting, veiligheid, sociaal contact, zintuiglijke waarneming, beweging.
Bijvoorbeeld; zo’n paard voelt zich niet veilig omdat het zwak is en gaat schrikken. Zo’n paard heeft pijn en vlucht. Zo’n paard hangt sterk aan de kudde want dat geeft zekerheid. Zo’n paard heeft een sterke focus op voer, want dat geeft mentale rust. Maar ook andersom. Ik ken paarden die niet meer wilden eten en die geen belangstelling meer hadden voor soortgenoten.
Dit zijn dus die laagjes.
En hoe begin je nu met pellen?
Wat is er nodig om goed met een paard te kunnen werken? Contact. Communicatie. Aandacht. Pijn is niet fijn, dus waarom zou een paard aandacht voor je hebben? Waarom zou het met je communiceren als arbeid moeillijk is? Als contact met jou altijd energie kost?
Revalidatie begint met motivatie. Met kleine stapjes. Korte sessies. Met veel beloning. Want later in het proces wordt het alsmaar zwaarder en ingewikkelder. Juist door die kleine stapjes leer je het paard dat het nog wel dingen kan. Dat je nog wel trots op hem bent. Dat je rekening met hem houdt. Dat je het paard ziet voor wie het nu is en niet voor wie het ooit was. Dat je geduld hebt en dus veilig bent. The ONLY way up.
Zo voelt een paard zich na elke training met jou zich beter dan ervoor.
En nog een voordeel: soms kom je tijdens de revalidatie ook een paar van je eigen uien tegen 😉.
Amen 😉.
Lieve groet,
Monya
PS. En hoe je start? Via bodywork, bodywraps, werken aan de hand, stretchoefeningen. Blogs op zich 😉. Verzoekjes?